De weergoden hebben ons niet bijgestaan de afgelopen week in Italië, desondanks hebben we toch een leuke week gekend. Montepulciano, San Gimignano, Pienza, Firenze, Arezzo, Assisi, Perugia, Lucca, Cortona, allemaal plekken die de moeite waard zijn en waar we ook zijn geweest. Wat me het meest bijblijft is een restaurantje in Tuoro sul Trasimeno, waar wij op donderdagavond waren. Volkomen verlaten, maar we werden wel hartelijk verwelkomd. Blijkt dat het restaurant een fantastische kaart heeft en wij een geweldige culinaire avond hebben gekend. De kok weigert zich te conformeren aan het smaakpallet van de gemiddelde inwoner van Tuoro en dit heeft tot gevolg dat mensen tot 45 jaar hem in het dorp op handen dragen en alles daarboven niets van hem moet weten. Hij heeft ook een kookboekje gemaakt en natuurlijk heb ik dit maar meegenomen, kunnen we thuis nog even verder experimenteren. De balans van een week Italië: 3 boeken (Duitse bruiloft van Pieter Waterdrinker is héél goed), één paar schoenen, vier nieuwe shirts, diverse kruiden en specerijen, vier model Vespa's, drie design eenden (je kunt je kinderen niet vroeg genoeg gevoel voor estethiek bijbrengen), één serieuze voedselvergiftiging (twee dagen behoorlijk ziek geweest) en eindeloos tijd voor elkaar.
Sunday, March 26, 2006
De week die is geweest, is geweest
De weergoden hebben ons niet bijgestaan de afgelopen week in Italië, desondanks hebben we toch een leuke week gekend. Montepulciano, San Gimignano, Pienza, Firenze, Arezzo, Assisi, Perugia, Lucca, Cortona, allemaal plekken die de moeite waard zijn en waar we ook zijn geweest. Wat me het meest bijblijft is een restaurantje in Tuoro sul Trasimeno, waar wij op donderdagavond waren. Volkomen verlaten, maar we werden wel hartelijk verwelkomd. Blijkt dat het restaurant een fantastische kaart heeft en wij een geweldige culinaire avond hebben gekend. De kok weigert zich te conformeren aan het smaakpallet van de gemiddelde inwoner van Tuoro en dit heeft tot gevolg dat mensen tot 45 jaar hem in het dorp op handen dragen en alles daarboven niets van hem moet weten. Hij heeft ook een kookboekje gemaakt en natuurlijk heb ik dit maar meegenomen, kunnen we thuis nog even verder experimenteren. De balans van een week Italië: 3 boeken (Duitse bruiloft van Pieter Waterdrinker is héél goed), één paar schoenen, vier nieuwe shirts, diverse kruiden en specerijen, vier model Vespa's, drie design eenden (je kunt je kinderen niet vroeg genoeg gevoel voor estethiek bijbrengen), één serieuze voedselvergiftiging (twee dagen behoorlijk ziek geweest) en eindeloos tijd voor elkaar.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
5 comments:
Anna-Maria, je blijft me verbazen..! Hebben je eendjes batterijen??? Het zijn notabene eendjes die we voor ons a.s. kind gekocht hebben. Nu weet ik natuurlijk niet wat jij en Mantel aan je kinderen kado doen, maar vooralsnog waren wij niet van plan om regelmatig babyshopping te doen op de site van Christine Le Duc. Maar, hoewel wij érg gecharmeerd zijn van de Amalfitaanse kust, vinden wij het noorden bij Lago Maggiore ook erg mooi.
Gezellig dat jullie er weer zijn.
Het valt me mee dat er geen sokken in je boodschappenlijstje staan.
Eendjes met batterijen zijn te koop in de gadgetswinkel op schiphol.
Zit ik verdikke met de kinderen te ontbijten hier, tik ik Christine le Duc in om te kijken wat voor site dat is (weet ik veel...), hebben we meteen tieten in beeld. Het zou me niets verbazen als Christine helemaal niet bestond, en de naam een marketingverzinsel is, en de eigenaar John van Wanrooy heet.....
Intussen achter de waarheid: Christine le Duc is een vrije vertaling van Christine Hartog, vrouw van Hans Hartog. Hans komt uit Volendam en is oprichter van de zaak.
Ik zat er niet ver vandaan.....
Je maakt me wel jaloers met zo'n culinair weekje uit! En dat nog kinderloos ook! Lekker uitslapen, restaurantjes, etc. Dat zal er over een paar maandjes niet meer bij zijn. Dan ben je ook automatisch lid van de papa-club. EN vraag je jezelf meerdere malen af; waar zijn mijn goede oude tijden alleen met Astrid in Italie?
Én dat is een goede reden om een weekje weggeweest te zijn! Blijven genieten!
BTW, we hebben je afgelopen vrijdag gemist! Willem was supergeil en de rest van de saaie jongens die met hem waren wilden geen bier drinken! Dus vroeg naar huis en onze dames verwennen!
Walter
Ik heb er nog aan zitten denken om jullie de hele avond te gaan lopen spammen, maar de innerlijke beschaving nam de overhand :-) Willem, Christine le Duc, is volgens mij één van de grootste postorderbedrijven van Nederland.
Post a Comment