Het is de laatste tijd nogal rustig geweest op de blog, maar de combinatie van een jonge baby en een waanzinnig reis schema doen de blog iets op de achtergrond verdwijnen. Maar, met een weekje Alkmaar in het verschiet, gaat het hopelijk weer iets beter. Vorige week maandagavond liep ik over Corso Buenos Aires in Milaan en zag daar een rij voor een winkel staan, waar ze zich in het Moskou van 1984 niet voor hadden geschaamd. Bleek een ijssalon te zijn;
GROM. Met zo'n rij, moet het wel top zijn was mijn gedachte en de term top is nogal zwak uitgedrukt. Wat een feest! Een ijsje in de smaak Caramel met zout, hoe kom je erop? Twee jonge Italianen, Federico Grom en Guido Martinetti, halen hun citroenen voor de sorbet uit Amalfi, de pistache uit Bronte op Sicilië en als het seizoen geen citroenen kent, wordt er dus ook geen citroen sorbet gemaakt. Briljant! Inmiddels hebben de Torinesi ook vestigingen geopend in New York, Parijs en Tokio. De enige stad die nu nog ontbreekt in het lijstje is Alkmaar.
2 comments:
Dan moeten wij het hier slechts doen met Heijnis. Staan zomers trouwens net zulke lange rijen.
Uit de overlevering:
'Francis Heijnis en René Lotterman van de winnende IJssalon Heijnis in Beverwijk ‘zijn ‘blij’ dat de AD-jury hun zaak bezocht. Met het cijfer tien voor hun vanille-ijs stak de Heijnis met kop en schouder boven de andere zaken uit.'
Karamel en zout is trouwens wel een smaak om te proberen zeg. Geen idee wat ik daarvan moet verwachten.
Wat leuk om te lezen. Zijn toch ook al een aantal keren Nederlands kampioen geweest? In principe haat ik rijen, maar dit was de spreekwoordelijke uitzondering die de regel bevestigt.
Post a Comment